چقدر...است!
وقتي سكوت رنگ حقيقت مي گيرد
وقتي حقيقتي وجود ندارد..
سكوت تاريك و سياه مي شود شايد هم بي رنگ
بي رنگي خيلي بدتر از سياهي غرق سكوت شو
اگر غمگيني به تاريكي هاي عمق وجودت افتخار كن
بالاتر از سياهي رنگي نيست اما بي رنگ بودن
يعني نيستي
لااقل بگو آره خب..اين منم...سياهم
آره خب...اين منم...سياهم و دلگير از زندگي و همه ي آدمهاي دور و برم
خسته از خودم و عادت هاي خودم عادت زده به عادت
به سكوت
به تكرار
به حس خواستنِ نرسيدن !
نظرات شما عزیزان: